محمد بن أبی عبد الله الکوفی عن محمد بن إسماعیل البرمکی قال حدثنا الفضل بن سلیمان الکوفی عن الحسین بن خالد قال سمعت الرضا علی بن موسى(ع) یقول لم یزل الله تبارک و تعالى علیما قادرا حیا قدیما سمیعا بصیرا فقلت له یا ابن رسول الله إن قوما یقولون إنه عز و جل لم یزل عالما بعلم و قادرا بقدرة و حیا بحیاة و قدیما بقدم و سمیعا بسمع و بصیرا ببصر فقال ع من قال ذلک و دان به فقد اتخذ مع الله آلهة أخرى و لیس من ولایتنا على شیء ثم قال ع لم یزل الله عز و جل علیما قادرا حیا قدیما سمیعا بصیرا لذاته تعالى عما یقول المشرکون و المشبهون علوا کبیرا. (عیون اخبار ص 145).
امامت در مكتب صادق آل محمد(صلی الله علیه و آله) - محمدحسین فاریاب
چكیده : امامت بهمعنایی كه شیعه بدان معتقد است، اساسیترین باوری است كه موجب امتیاز شیعه امامیه از دیگر فرق اسلامی شده است. امامت بهلحاظ عقلی و نقلی محل بحث و بررسی عالمان شیعی بوده است. آنچه در این نوشتار میآید، رویكرد نقلی و تاریخی به اصل امامت، با استفاده از بازخوانی سخنان امام صادق(علیه السلام) است. بر اساس مهمترین یافتههای این پژوهش، تبیینها و توصیفهای موجود در دوران امام صادق(علیه السلام) جهشی چشمگیر نسبت به دوران نخستین پیدایش تشیع داشته است؛ چنانكه موجب اعتقاد برخی به الوهیت امامان در آن دوران شده است. «امام» در منظر امام صادق(علیه السلام) كسی است كه حجت خدا بر بندگان بوده، مرجعیت دینی، علمی، اخلاقی و سیاسی را بر عهده دارد و واسطه فیض میان خدا و بندگان بوده، منصوب از جانب خدا، معصوم و دارای علم خدادادی است. كلیدواژهها: امام صادق(علیه السلام)، امامت، عصمت، علم، نصب، مرجعیت.
ماندگاری امامت با پیوند قرآن و عترت (قسمت دوم) - حسین بشیر
بخش دوم- رازهای ماندگاری مکتب اهل بیت علیه السلام اگرچه شیعه، همچون بسیاری دیگر از فرقه های اسلامی به انتخاب افضل اصحاب، به عنوان جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله معتقد است، چه آن که افضل بودن امام از افراد امت و مقدم بودن او در نظر شیعه تضمین دهنده ی سلامت مکتبی است که وی عهده دار تبیین آن می باشد و همو رازی از رازهای ماندگاری مکتب نیز هست؛ اما نباید به همین امر بسنده نمود و افضلیت علمی او را دلیل کافی و علت اصلی بقای مکتب دانست، زیرا ممکن است با همه ی علم سرشار خود بلغزد و بلغزاند. بر اساس همین اصل عقلی، شیعه به خصوصیت عصمت در امام اعتقاد دارد. شرط عصمت در امام سبب اطمینان کامل نسبت به صحت تعالیم اوست نخستین چیزی که در ارتباط با دلیل وجودی امام در جامعه به عنوان سؤال مطرح می شود، پرسش از چرایی آن است. پاسخ آن نیز روشن است؛ هدایت و نشان دادن راه از بی راه در زندگی. بنابر این یک شرط، به ضرورت عقلی، به آن افزوده می شود و آن حصول اطمینان و اعتماد به گفته اشارات اوست، و این دو زمانی به دست می آیند که دارای خصوصیت شناخته شده ای باشند که به وسیله ی آن هیچ گونه ذهنیت منفی نسبت به او در مردما یجاد نشود. این خصوصیت، در نظر شیعه، مقام روحانی عصمت، است که از مصدر معرفت کامل او سرچشمه می گیرد. قرآن از این خصوصیت در قضیه ی حضرت یوسف علیه السلام به عنوان «برهان رب» تعبیر کرده است که وجود آن در یوسف علیه السلام سبب دوری از ورطه ی گناه گردید (یوسف، 24).
اعتقاد به امامت دوازده امام، از معتقدات بنیانی شیعه امامیه است. قدمت این مسئله به عصر رسالت میرسد و سنگ بنای آن توسط شخص رسول خداصلی الله علیه و آله و سلم نهاده شده است و گواه آن احادیث متعددی است که در این باره از آن حضرت رسیده است. موءلفان صحاح اهل سنت، در این منابع، حدیثی از پیامبر اسلامصلی الله علیه و آله و سلم نقل کردهاند که بر اساس آن، حضرت تعداد خلفای پس از خود را دوازده تن معرفی کرده و برای آنان اوصافی برشمرده است. هم این تعداد، و هم اوصاف یاد شده، با دوازده امامِ مورد اعتقاد شیعه تطبیق میکند. دانشمندان اهل سنت، سند حدیث مورد بحث را توثیق کردهاند، امّا در تطبیق و تعیین مصداق خارجی آن، توجیهات و تفسیرهای گوناگونی کرده و دچار اشتباه شدهاند. در این نوشتار درباره متن و سند و پیشینه این حدیث بررسی میکنیم، و توجیهات دانشمندان اهل سنت را به شماره آینده موکول میکنیم:
نقد دیدگاه وهابیان درباره حدیث سفینه - حامد محمدیان خراسانی
چکیده :
حدیث سفینه که از طرق مختلف در کتب روایی اهلسنّت نقل شده است، فضایل بیشماری را برای اهلبیت پیامبر(صلّی الله علیه وآله) ثابت میکند. با وجود تأیید صحت این حدیث از سوی بسیاری از علمای اهلسنّت، سلفیون و وهابیون براساس رویکرد عثمانی خود تلاش کردهاند تا با دلایل ضعیف و واهی این حدیث را تضعیف و صدور آن را از پیامبر اکرم(صلّی الله علیه وآله)را انکار کنند. در این مقاله با بررسی یک سند از اسانید این حدیث، اثبات میشود که ادّعای ضعف این حدیث از سوی وهابیون بیاثر است و صحت آن نشان از ضعف دیدگاههای گفتار ابنتیمیه و پیروان فکری او در علم حدیث و رجال دارد. کلیدواژگان: حدیث سفینه، وهابیون، ابنتیمیه، عطیه کوفی، علم رجال.
چکیده : نویسنده در این مقاله با اشاره به مطالب دکتر سروش در خصوص «ولایت باطنى و ولایت سیاسى» و تفکیک این دو مقوله از یکدیگر، ادله این مطلب را مورد نقد قرار داده است.
آقاى عبدالکریم سروش در فروردین 1377، بحثى در مورد «ولایت باطنى و ولایت سیاسى» در ضمن یک سخنرانى مطرح و مطالبى را پیرامون تحریف ولایت باطنى و سیاسى و تفکیک آندو از یکدیگر عنوان نموده و از جمله گفته است: «بنابراین على، در مقام رهبرى جامعه، على امام بود نه على ولى خدا. همین على به مردم مىگفت: «انى فى نفسى لست بفوق أن اخطى» من به خودى خود فوق خطا نیستم، ممکن است خطا بکنم، «فلاتکفوا عن مشورة بعدل او مقالة بحق». بنابراین از دادن مشورت عادلانه به من دریغ نورزید، سخن شما بهکار من مىآید. وقتى امیرالمؤمنینعلیه السلام این عبارت را مىفرمود، با مردم تعارف نمىکرد و مردم هم آن را تعارف تلقى نمىکردند.» سخن در این است که چرا شخصى در هیأت یک اندیشمند فرهیخته براى به کرسى نشاندن نظریه موردپسند خویش، به گونهاى غیرمتناسب با روشهاى علمى به نصوص مورد اعتماد متشرعان دست مىیازد!؟ روش علمى استفاده از نصوص قرآن و نهجالبلاغه این است که نص موردنظر به صورت کامل و با ملاحظه همه قرائن متصل و منفصل، عقلى و نقلى، از قبیل سیاق، شأن نزول و متعلقات آن، اعم از قیود و استثناها و نیز مسائل اعتقادى قطعى مرتبط با موضوع و فارغ از هرگونه پیشداورى مورد مداقه قرار مىگیرد. در غیر این صورت تحلیلگر از تفسیر به رأى و تحریف معنوى آن نصوص و یا تفکر التقاطى سر در مىآورد. متأسفانه آقاى سروش در نقل قولى که از امیرالمؤمنینعلیه السلام نموده گرفتار این مشکل شده است. این مدعا از سه نظر قابل اثبات است:
اشاره : بحث درباره عصمت امام یکی از مهم ترین و پر چالش ترین بحث های امامت به شمار می رود. در میان مذاهب اسلامی، امامیه و اسماعیلیه عصمت را از اساسی ترین صفات امام می دانند؛ در حالی که مذاهب دیگر لزوم چنین صفتی را برای امام انکار کرده اند. در این نوشتار پس از تبیین ماهیت عصمت، دلایل عقلی امامیه بر لزوم عصمت امام را بررسی خواهیم کرد. هم چنین ضمن بررسی این ادله، به اشکالاتی که منکران مطرح کرده اند پاسخ خواهیم داد.
مایه اَمن و اَمان ، برکت زمین و آسمان - آیت الله ضیاء آبادی
{ وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانَ الْبِلاَد } «سلام بر شما ... كه اصول نیكان و استوانه های خوبان و زمامداران بندگان و پایه و اركان شهرها هستید». معنای لغوی عَناصِرَ الْاَبْرارِ «عناصر»جمع«عنصر»است و«عنصر»یعنی مایه ی نخستین هر چیزی. قدمای حكما عناصر را منحصر در چهار چیز می دانستند: آب، خاك، هوا و آتش و اكنون بیش از صد عنصر می شناسند. ابرارجمع بَرّاست و بَرّیعنینیك و نیكوكارو بِرّیعنی نیكی و نیكوكاری. درباره ی خدا گفته شده است: ]...إنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ[؛[1] «خداوند نیكوكار مهربان است».
{ وَ جَعَلَ صَلاَتَنَا (صَلَوَاتِنَا) عَلَیكُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلاَیتِكُمْ طیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَة لِأَنْفُسِنَاوَ تَزْكِیة لَنَا وَ كَفَّارَة لِذُنُوبِنَا؛ } «خداوند[دو نعمت] صلوات ما بر شما و ولایت شما را كه به ما اختصاص داده است، سبب پاكی طینت و طهارت ارواح ما و پاكسازی اخلاق و كفّارهی گناهان ما قرار داده است». اجابت دعای مقرون به صلوات : از حضرت امام صادق(علیه السلام) منقول است: (مَنْ كَانَتْ لَهُ إلَی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَة فَلْیبْدَأْ بِالصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ثُمَّ یسْأَلْ حَاجَتَهُ ثُمَّ یخْتِمْ بِالصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَإنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أكْرَمُ مِنْ أنْ یقْبَلَ الطَّرَفَینِ وَ یدَعَ الْوَسَطَ إذَا كَانَتِ الصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لا تُحْجَبُ عَنْهُ)؛[1] «هر كس حاجتی از خدا می خواهد، ابتدا صلوات بر محمّد و آلش بفرستد، آنگاه حاجت خویش را بخواهد و پس از آن نیز صلوات بفرستد[كه دعایش با صلوات آغاز و با صلوات ختم شود]چراكه خداوند بزرگوارتر از این است كه طرفین دعا را [كه صلوات است]مستجاب گرداند و وسط آن را[كه حاجت خود انسان است]ردّ كند ؛ زیرا صلوات بر محمّد و آل محمّد[دعایی است كه]از سوی خدا ردّ نمی شود».
شواهد قرآنی بوسه بر ضریح ائمه علیهم السلام - آیت الله سبحانی
دلایل بوسیدن و احترام کردن ضریح حرم ائمه اطهار (علیهم السلام) و تبرک جستن و نشان دادن علاقه و محبت مردم به اهلبیت از سوی آیتالله العظمی سبحانی تشریح شد.
معظمله در پنجمین نشست از سلسله جلسات کلام اسلامی در مشهد به معنی اصطلاحی « تبرک» و « تبرک جستن» اشاره کرده و اظهار داشتند : سنت الهی بر این است که همیشه مسببات از طریق اسباب خواسته شود.
ایشان با اشاره به اینکه قرآن کریم تبرک جستن را در شرایع گذشته نقل کرده و به آن اشاره داشته است، گفتند: یکی از این شاهد مثالها درباره داستان یعقوب و پیراهن یوسف است که میفرماید:
«اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یأْتِ بَصِیرًا وَأْتُونِی بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ»( یوسف : 93) این پیراهن مرا ببرید، و بر صورت پدرم بیندازید، بینا میشود! و همه نزدیکان خود را نزد من بیاورید!» ایشان اضافه کردند: خدای متعال از طریق سبب غیرطبیعی هم پیراهن و هم اراده یوسف را در اینجا موثر نموده است.
آیت الله وحید خراسانی در یکی از سخنان خود به تشریح ویژگی های امام موسی بن جعفر(علیه السلام) پرداخته است،با توجه به ایام شهادت هفتمین امام شیعیان جهان متن سخنان این مرجع تقلید شیعیان در پی می آید.
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
بسم الله الرحمن الرحيم
25 رجب سال روز شهادت امام هفتم حضرت موسي بن جعفر الكاظم (علیه السلام) است . شيعه و سني مناقب و فضائل آن حضرت را نقل كرده اند . از آن جمله إبن طلحه ، عالم بزرگ سني مي گويد :
« هو؛ الامام ، الكبير القدر العظيم الشأن ، الكثير التهجّد ، الجادّة في الإجتهاد، المشهود له بالكرامات ، المشهور بالعبادة ، المواظب علي الطاعات ، يبيّت الليل ساجدا و قائما و يقطع النهار متصدقاً و صائماً ولفرط علمه و تجاوزه عن المعتدين عليه دُعي كاظما ، كان يجازي المسيء بإحسانه إليه ، ويقابل الجاني عليه بعفوه عنه ، و لكثرة عباداته كان يسمي بالعبد الصالح ، ويُعرف بالعراق بباب الحوائج إلي الله ، لنجح المتوسلين إلي الله تعالي به ، كراماته تحار منها العقول ....۱»
امام موسی بن جعفر علیه السلام در دایره المعارف ها - احمد عابدی
سابقه دایره المعارف نویسی به قرنهای اولیه اسلام بر می گردد، دایره المعارف از نظر معنا مترادف با "موسوعه" ، جامع العلوم" ، "دانشنامه" و " محیط المعارف" است. اینگونه کتابها بخش وسیعی از علوم و معارف و دانش بشری را فرا می گیرد.
دایره المعارف- که غالباً به ترتیب الفبا است- از کاه تا کهکشان را در بر داشته و ذیل مدخل های متنوع و پراکنده با مقالات کوتاه یا بلند اصطلاحات علوم مختلف، عالمان و شخصیتهای مهم تاریخ و زمانها و مکانهای صاحب نام را معرفی می کند.
نقش امام جواد (عليه السلام) در نظام ولایی - خليل منصوری
مفهوم امامت در بینش و نگرش قرآنی
برای این كه نقش امام جواد (علیه السلام) به روشنی در نظام ولایی و جایگاه ایشان چنان كه هست نمایان و آثار امامت وی به درستی آشكار شود می بایست نخست جایگاه امامت در فرهنگ قرآنی و شیعی دانسته شود. از این رو پیش از ورود به مسئله ضروری است تا این مفهوم بازخوانی شود.
امام در بینش و نگرش قرآنی و فرهنگ شیعی از جایگاه بس بلندی برخوردار است. امام خلیفه الله و انسان معصوم كاملی است كه خود راه كمال را پیموده و به عنوان راهنما و مدیر و مدبر نه تنها در خدمت انسان و بلكه هستی است تا هر كسی را به مقام و جایگاه لایق و شایسته خویش برساند.
امام و امامت را می توان از ابعاد مختلف كلامی و عرفانی و سیاسی و اجتماعی و در نظام ها و مدل های مختلف بررسی و جایگاه آن را شناسایی و معرفی كرد ولی آن چه درباره امام و امامت در مفهوم قرآنی بیان شده آن است كه امام به عنوان خلیفه و جانشین خدا بر هستی است كه به ولایت و ربوبیت طولی، همه موجودات آفرینش را به سوی كمال، هدایت و رهنمون می گرداند.
شرايط سياسی دوران امام هادی علیه السلام - باقر شریف قرشى
طبق یافته هاى نوین روانشناسى (تعامل) (1) یكى از اصول حاكم بر رفتار آدمى است انسان از جامعه و زمان خود تاءثیراتى مى پذیرد و متقابلا به اثر گذارى بر جامعه خود مى پردازد لذا براى دریافت موضعگیرى و سلوك شخص باید عصر و دوران فرد را شناخت و از حوادث آن با خبر بود. لذا ما نیز شایسته مى دانیم عصر امام را از مد نظر بگذرانیم تا عظمت حركت ایشان و فشارهایى را كه متحمل شدند بیشتر و بهتر درك كنیم .
... ما نشناختيم اهل بیت (علیهم السلام) را! حسرت اين است: عمر گذشت نفهميديم چه داريم! گوهري داشتيم و نشناختيم و مرديم!
مردي با خنجر خونآلود از خرابه بيرون آمد، مردم ريختند در خرابه، ديدند يکي در خاک و خون دست و پا ميزند.مرد را با خنجر خونآلود گرفتند. گفتند: تو در اين خرابه چه ميکردي؟ گفت: در اين خرابه اين مرد را کشتم. بردند با خنجر خونآلود در محضر امير المؤمنين؛ اقرار کرد: يا علي! کشتم اين مرد را.دستور داد ببريدش براي قصاص. تا بردند يکي دوان دوان آمد، گفت: دست نگه داريد. شمشير را متوقف کردند که گردنش را بزنند. گفت: قاتل منم؛ او را به خطا گرفتيد. مردم وا ماندند؛ او ميگويد: من قاتلم؛ اين ميگويد: من قاتلم. برگشتند، هر دو را آورند در محضر اميرالمؤمنين.
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
فروشگاه آنلاین
و آدرس
onlineeshop.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
محمد بن حسن عسکری (عج) آخرین امام از امامان دوازده
گانه شیعیان است. در ١۵ شعبان سال ٢۵۵ هـ.ق در سامرا به دنیا
آمد و تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شعیان ما است.
مادر آن حضرت نرجس (نرگس) است که گفته اند
از نوادگان قیصر روم بوده است. «مهدی» حُجَت، قائم منتظر، خلف صالح، بقیه الله،
صاحب زمان، ولی عصر و امام عصر از لقبهای آن حضرت است.