ترویج سکولاریسم از رهگذر نفی عصمت ائمه علیهم السلام- محسن حیدری

چکیده :
نویسنده در این مقاله با اشاره به مطالب دکتر سروش در خصوص «ولایت باطنى و ولایت سیاسى» و تفکیک این دو مقوله از یکدیگر، ادله این مطلب را مورد نقد قرار داده است.

آقاى عبدالکریم سروش در فروردین 1377، بحثى در مورد «ولایت باطنى و ولایت سیاسى» در ضمن یک سخنرانى مطرح و مطالبى را پیرامون تحریف ولایت باطنى و سیاسى و تفکیک آن‏دو از یکدیگر عنوان نموده و از جمله گفته است: «بنابراین على، در مقام رهبرى جامعه، على امام بود نه على ولى خدا. همین على به مردم مى‏گفت: «انى فى نفسى لست بفوق أن اخطى» من به خودى خود فوق خطا نیستم، ممکن است خطا بکنم، «فلاتکفوا عن مشورة بعدل او مقالة بحق». بنابراین از دادن مشورت عادلانه به من دریغ نورزید، سخن شما به‏کار من مى‏آید. وقتى امیرالمؤمنین‏علیه السلام این عبارت را مى‏فرمود، با مردم تعارف نمى‏کرد و مردم هم آن را تعارف تلقى نمى‏کردند.»
سخن در این است که چرا شخصى در هیأت یک اندیشمند فرهیخته براى به کرسى نشاندن نظریه موردپسند خویش، به گونه‏اى غیرمتناسب با روشهاى علمى به نصوص مورد اعتماد متشرعان دست مى‏یازد!؟ روش علمى استفاده از نصوص قرآن و نهج‏البلاغه این است که نص موردنظر به صورت کامل و با ملاحظه همه قرائن متصل و منفصل، عقلى و نقلى، از قبیل سیاق، شأن نزول و متعلقات آن، اعم از قیود و استثناها و نیز مسائل اعتقادى قطعى مرتبط با موضوع و فارغ از هرگونه پیش‏داورى مورد مداقه قرار مى‏گیرد. در غیر این صورت تحلیلگر از تفسیر به رأى و تحریف معنوى آن نصوص و یا تفکر التقاطى سر در مى‏آورد. متأسفانه آقاى سروش در نقل قولى که از امیرالمؤمنین‏علیه السلام نموده گرفتار این مشکل شده است. این مدعا از سه نظر قابل اثبات است:

عصمت امام از دیدگاه خرد - علی ربانی گلپایگانی

اشاره :
بحث درباره عصمت امام یکی از مهم ترین و پر چالش ترین بحث های امامت به شمار می رود. در میان مذاهب اسلامی، امامیه و اسماعیلیه عصمت را از اساسی ترین صفات امام می دانند؛ در حالی که مذاهب دیگر لزوم چنین صفتی را برای امام انکار کرده اند.
در این نوشتار پس از تبیین ماهیت عصمت، دلایل عقلی امامیه بر لزوم عصمت امام را بررسی خواهیم کرد.
هم چنین ضمن بررسی این ادله، به اشکالاتی که منکران مطرح کرده اند پاسخ خواهیم داد.

مایه اَمن و اَمان ، برکت زمین و آسمان - آیت الله ضیاء آبادی

{ وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانَ الْبِلاَد }
«سلام بر شما ... كه اصول نیكان و استوانه های خوبان و زمامداران بندگان و پایه و اركان شهرها هستید».
معنای لغوی عَناصِرَ الْاَبْرارِ
«عناصر»جمع«عنصر»است و«عنصر»یعنی مایه ی نخستین هر چیزی. قدمای حكما عناصر را منحصر در چهار چیز می دانستند: آب، خاك، هوا و آتش و اكنون بیش از صد عنصر می شناسند. ابرارجمع بَرّاست و بَرّیعنینیك و نیكوكارو بِرّیعنی نیكی و نیكوكاری. درباره ی خدا گفته شده است:
]...إنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ[؛[1]
«خداوند نیكوكار مهربان است».

برکات صلوات و مباهله - آیت الله ضیآء آبادی

{ وَ جَعَلَ صَلاَتَنَا (صَلَوَاتِنَا) عَلَیكُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلاَیتِكُمْ طیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَة لِأَنْفُسِنَاوَ تَزْكِیة لَنَا وَ كَفَّارَة لِذُنُوبِنَا؛ }
«خداوند[دو نعمت] صلوات ما بر شما و ولایت شما را كه به ما اختصاص داده است، سبب پاكی طینت و طهارت ارواح ما و پاكسازی اخلاق و كفّاره‌ی گناهان ما قرار داده است».
اجابت دعای مقرون به صلوات :
از حضرت امام صادق(علیه السلام) منقول است:
(مَنْ كَانَتْ لَهُ إلَی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَة فَلْیبْدَأْ بِالصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ثُمَّ یسْأَلْ حَاجَتَهُ ثُمَّ یخْتِمْ بِالصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَإنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أكْرَمُ مِنْ أنْ یقْبَلَ الطَّرَفَینِ وَ یدَعَ الْوَسَطَ إذَا كَانَتِ الصَّلاة عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لا تُحْجَبُ عَنْهُ)؛[1]
«هر كس حاجتی از خدا می ‌خواهد، ابتدا صلوات بر محمّد و آلش بفرستد، آنگاه حاجت خویش را بخواهد و پس از آن نیز صلوات بفرستد[كه دعایش با صلوات آغاز و با صلوات ختم شود]چرا‌كه خداوند بزرگوارتر از این است كه طرفین دعا را [كه صلوات است]مستجاب گرداند و وسط آن را[كه حاجت خود انسان است]ردّ كند ؛ زیرا صلوات بر محمّد و آل محمّد[دعایی است كه]از سوی خدا ردّ نمی ‌شود».

شواهد قرآنی بوسه بر ضریح ائمه علیهم السلام - آیت الله سبحانی

دلایل بوسیدن و احترام کردن ضریح حرم ائمه اطهار (علیهم السلام) و تبرک جستن و نشان دادن علاقه و محبت مردم به اهل‌بیت از سوی آیت‌الله العظمی سبحانی تشریح شد.

معظم‌له در پنجمین نشست از سلسله جلسات کلام اسلامی در مشهد به معنی اصطلاحی « تبرک» و « تبرک جستن» اشاره کرده و اظهار داشتند : سنت الهی بر این است که همیشه مسببات از طریق اسباب خواسته شود.

ایشان با اشاره به اینکه قرآن کریم تبرک جستن را در شرایع گذشته نقل کرده و به آن اشاره داشته است، گفتند: یکی از این شاهد مثال‌ها درباره داستان یعقوب و پیراهن یوسف است که می‌فرماید:

«‌اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یأْتِ بَصِیرًا وَأْتُونِی بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ»( یوسف : 93‌) این پیراهن مرا ببرید، و بر صورت پدرم بیندازید، بینا می‌شود! و همه نزدیکان خود را نزد من بیاورید!» ایشان اضافه کردند: خدای متعال از طریق سبب غیرطبیعی هم پیراهن و هم اراده یوسف را در اینجا موثر نموده است.

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

بسم الله الرحمن الرحيم
25 رجب سال روز شهادت امام هفتم حضرت موسي بن جعفر الكاظم (علیه السلام) است . شيعه و سني مناقب و فضائل آن حضرت را نقل كرده اند . از آن جمله إبن طلحه ، عالم بزرگ سني مي گويد :

« هو؛ الامام ، الكبير القدر العظيم الشأن ، الكثير التهجّد ، الجادّة في الإجتهاد، المشهود له بالكرامات ، المشهور بالعبادة ، المواظب علي الطاعات ، يبيّت الليل ساجدا و قائما و يقطع النهار متصدقاً و صائماً ولفرط علمه و تجاوزه عن المعتدين عليه دُعي كاظما ، كان يجازي المسيء بإحسانه إليه ، ويقابل الجاني عليه بعفوه عنه ، و لكثرة عباداته كان يسمي بالعبد الصالح ، ويُعرف بالعراق بباب الحوائج إلي الله ، لنجح المتوسلين إلي الله تعالي به ، كراماته تحار منها العقول ....۱»

امام موسی بن جعفر علیه السلام در دایره المعارف ها - احمد عابدی

سابقه دایره المعارف نویسی به قرنهای اولیه اسلام بر می گردد، دایره المعارف از نظر معنا مترادف با "موسوعه" ، جامع العلوم" ،‌ "دانشنامه" و " محیط المعارف" است. اینگونه کتابها بخش وسیعی از علوم و معارف و دانش بشری را فرا می گیرد.

دایره المعارف- که غالباً به ترتیب الفبا است- از کاه تا کهکشان را در بر داشته و ذیل مدخل های متنوع و پراکنده با مقالات کوتاه یا بلند اصطلاحات علوم مختلف، عالمان و شخصیتهای مهم تاریخ و زمانها و مکانهای صاحب نام را معرفی می کند.

نقش امام جواد (عليه السلام) در نظام ولایی - خليل منصوری

مفهوم امامت در بینش و نگرش قرآنی
برای این كه نقش امام جواد (علیه السلام) به روشنی در نظام ولایی و جایگاه ایشان چنان كه هست نمایان و آثار امامت وی به درستی آشكار شود می بایست نخست جایگاه امامت در فرهنگ قرآنی و شیعی دانسته شود. از این رو پیش از ورود به مسئله ضروری است تا این مفهوم بازخوانی شود.
امام در بینش و نگرش قرآنی و فرهنگ شیعی از جایگاه بس بلندی برخوردار است. امام خلیفه الله و انسان معصوم كاملی است كه خود راه كمال را پیموده و به عنوان راهنما و مدیر و مدبر نه تنها در خدمت انسان و بلكه هستی است تا هر كسی را به مقام و جایگاه لایق و شایسته خویش برساند.
امام و امامت را می توان از ابعاد مختلف كلامی و عرفانی و سیاسی و اجتماعی و در نظام ها و مدل های مختلف بررسی و جایگاه آن را شناسایی و معرفی كرد ولی آن چه درباره امام و امامت در مفهوم قرآنی بیان شده آن است كه امام به عنوان خلیفه و جانشین خدا بر هستی است كه به ولایت و ربوبیت طولی، همه موجودات آفرینش را به سوی كمال، هدایت و رهنمون می گرداند.

شرايط سياسی دوران امام هادی علیه السلام - باقر شریف قرشى

طبق یافته هاى نوین روانشناسى (تعامل) (1) یكى از اصول حاكم بر رفتار آدمى است انسان از جامعه و زمان خود تاءثیراتى مى پذیرد و متقابلا به اثر گذارى بر جامعه خود مى پردازد لذا براى دریافت موضعگیرى و سلوك شخص باید عصر و دوران فرد را شناخت و از حوادث آن با خبر بود. لذا ما نیز شایسته مى دانیم عصر امام را از مد نظر بگذرانیم تا عظمت حركت ایشان و فشارهایى را كه متحمل شدند بیشتر و بهتر درك كنیم .

ارکان کمال بشر در امام حسن مجتبی (علیه السلام)

... ما نشناختيم اهل بیت (علیهم السلام) را! حسرت اين است: عمر گذشت نفهميديم چه داريم! گوهري داشتيم و نشناختيم و مرديم!
مردي با خنجر خون‌آلود از خرابه بيرون آمد، مردم ريختند در خرابه، ديدند يکي در خاک و خون دست و پا مي‌زند.مرد را با خنجر خون‌آلود گرفتند. گفتند: تو در اين خرابه چه مي‌کردي؟ گفت: در اين خرابه اين مرد را کشتم. بردند با خنجر خون‌آلود در محضر امير المؤمنين؛ اقرار کرد: يا علي! کشتم اين مرد را.دستور داد ببريدش براي قصاص. تا بردند يکي دوان دوان آمد، گفت: دست نگه داريد. شمشير را متوقف کردند که گردنش را بزنند. گفت: قاتل منم؛ او را به ‌خطا گرفتيد. مردم وا ماندند؛ او مي‌گويد: من قاتلم؛ اين مي‌گويد: من قاتلم. برگشتند، هر دو را آورند در محضر اميرالمؤمنين.