برای دقایقی با اهل بیت علیهم السلام

بررسی حدیث «لو علم ابوذر ما فی قلب سلمان…» و سوء استفاده عرفا و متصوفه از آن

کوتاه نگاری هایی درباره فلسفه وعرفان (۱۰) - مهدی نصیری – با اندکی تغییر و اضافات

میرزای قمی رحمة الله علیه : سَلّمنا که اسرار انبیا و ائمّه آن باشد که شما می گویید، لکن امر کرده اند به کتمان اسرار ایشان و نهی کرده اند از افشای آن ها در کمال تأکید. پس این فریاد کردن های این جماعت و این سخن ها را در میان مردم عوامّ گفتن، بلکه دشمنی با ایشان است؛ چنان که احادیث بسیار دلالت دارد بر حرمت افشای اسرار. و من هر چند قبول ندارم که آن اسرار این باشد که این جماعت می گویند؛ لکن اگر همین باشد که این ها می گویند، پس جواب امامهای خود را چگونه می دهند که ایشان گفتند: پنهان کنید، و این ها افشا می کنند؟

ادعاهای کذب و اغراق شاگردان متصوفه در وصف اساتید خود

حضرت‌ آقای‌ حاج‌ سیّد هاشم‌ در افق‌ دیگری‌ زندگی‌ می‌نمود؛ و اگر بخواهیم‌ تعبیر صحیحی‌ را ادا کنیم‌ در لا اُفُق‌ زندگی‌ میکرد. آنجا که‌ از تعیّن‌ برون‌ جسته‌، و از اسم‌ و صفت‌ گذشته‌، و جامع‌ جمیع‌ اسماء و صفات‌ حضرت‌ حقّ متعال‌ به‌ نحو اتمّ و اکمل‌، و مورد تجلّیات‌ ذاتیّۀ وَحدانیّۀ قهّاریّه‌، أسفار أربعه‌ را تماماً طیّ نموده‌، و به‌ مقام‌ انسان‌ کامل‌!! رسیده‌ بود.

هیچ‌ یک‌ از قوا و استعدادات‌ در جمیع‌ منازل‌ و مراحل‌ سلوکی‌ از ملکوت‌ أسفل‌ و ملکوت‌ أعلی‌، و پیمودن‌ و گردش‌ کردن‌ در أدوار عالم‌ لاهوت‌ نبود، مگر آنکه‌ در وجود گرانقدرش‌ به‌ فعلیّت‌ رسیده‌ بود.

برای‌ وی‌ زندگی‌ و مرگ‌، مرض‌ و صحّت‌، فقر و غنا، دیدن‌ صُوَر معنوی‌ و یا عدم‌ آن‌، بهشت‌ و دوزخ‌، علی‌ السّویّه‌ بود. او مرد خدا بود. تمام‌ نسبت‌ها در همۀ عوالم‌ از او منقطع‌ بود مگر نسبتِ اللَه‌.

چه جمعه هاكه يك به يك غروب شد نيامدي

دوباره صبح، ظهر، نه / غروب شد ، نيامدي

احادیث واژگونه در مناقب صحابه - عباسعلی مردی

احادیث واژگونه، نقد وبررسی احادیث واژگونه در مناقب صحابه، آیت الله سید علی حسینی میلانی، انتشارات الحقایق، چاپ چهارم، 1390، قم.

احادیث بسیاری در مناقب و فضایل اهل بیت علیهم السلام از زبان و بیان رسول خدا صلی الله علیه وآله در کتب حدیثی نقل شده است. برخی از این روایات مشهورند و با عناوین مشخص شناخته می شوند مثل حدیث منزلت، حدیث سدّ الأبواب، حدیث مباهله و ....

اما وقتی به برخی از کتب اهل سنت مراجعه می کنیم احادیثی را می یابیم که با همین الفاظ احادیث مشهور و دارای عنوان هستند اما با اسامی برخی از صحابه.

نبود یاران مهمترین عامل عدم قیام برخی از امامان - حسین تربتی

در طول تاریخ، در اذهان جوانان مسلمان این پرسش مطرح بوده است که چرا اکثریت قاطع امامان معصوم ما از قیام و اقدام نظامی برای بازپس گرفتن حق غصب شده خود و حاکم شدن بر جامعه خودداری نموده اند؟
امیر مؤمنان علی(علیه السلام) 25 سال سکوت تلخ و طاقت فرسا را تحمّل نمود، اهانت به خویش و همسرش را از نزدیک مشاهده نمود، غصب فدک را با چشمان خویش نظاره کرد؛ ولی دست به اقدام نظامی نزد. همین طور امام حسن مجتبی(علیه السلام) صلح را مقدم دانست و امام زین العابدین(علیه السلام) از طریق مناجات و دعاها به هدایت جامعه پرداخت و از اقدام نظامی و قیام برای گرفتن انتقام خون پدر، بستگان و یاران خویش خودداری نمود. حضرت باقر و صادق (علیه السلام) نیز از طریق فرهنگی و تربیّت و تعلیم شاگردان، وارد عرصه اجتماعی شدند و حتی از قیامهایی که به ظاهر اظهار تمایل به آن حضرت می کردند، حمایت نکردند. همچنین از امام هفتم (علیه السلام) تا امام حسن عسکری (علیه السلام)، هیچ کدام برای باز پس گیری خلافت ظاهری و به عهده گرفتن حکومت و هدایت جامعه اقدام نظامی و قیام علنی انجام ندادند.

آيا کعب الاحبار در قتل خليفه دوم دست داشته است؟ - رسول جعفريان

مقدمه :
کعب الاحبار یک یهودی مسلمان شده در روزگار خلیفه دوم عمر بن خطاب است که اخبار و اقوال زیادی که معمولا به آنها اسرائیلیات می گویند از وی برجای مانده است.
در باره وثاقت کعب الاحبار، از همان عصر نخست و از روزگار حیاتش، تردید های جدی وجود داشته و به رغم آن که بسیاری از کتابهای حدیث و تاریخ اخباری از وی نقل کرده اند، اما هیچ گاه در باره مغرض بودن یا سالم بودنش اجماع وجود نداشته است.
نسل صحابه و تابعین و بعدها دیگر محدثان و مولفان روزگاران مطالب متفاوتی در باره وی گفته اند. گاه او را تضعیف کرده و دروغگو دانسته و گاه تایید کرده اند.

افکار ابن تیمیه در بوتۀ نقد - عباسعلی مردی

افکار ابن تیمیه در بوتۀ نقد، بررسی و نقد دیدگاه ابن تیمیّه دربارۀ خلفا و حضرت علی علیه السلام، آیت الله سید علی حسینی میلانی، انتشارات الحقایق، چاپ سوم، 1390، قم.

بسیاری از دانشمندان اهل تسنن اگر چه در مسائل عقیدتی، پیرو امام علی علیه السلام نیستند اما در عرض ارادت و بزرگ داشتن نام امیر المؤمنین، کوتاهی نمی کنند؛ و روایات فراوانی در مناقب و فضایل ایشان نقل می کنند. در این میان برخی از معاندان کینه ورز، به خاطر کینه و دشمنی با شیعیان، پا را از جادۀ انصاف بیرون نهاده و بسیاری از حقایق تاریخی و ویژگی های امیر المؤمنین را منکر شده اند. یکی از این اشخاص ابن تیمیه است. ابن تیمیه که امروزه یکی از تئوری پردازان وهابیت به شمار می رود در قرن هفتم می زیسته است.

آیت الله سید علی حسینی میلانی در کتاب افکار ابن تیمیه در بوتۀ نقد، بخشی از دشمنی ها و نفاقها و کینه ورزی های ابن تیمیه را به امام علی علیه السلام نشان داده است. 

کتاب در پنج بخش تنظیم شده است.

چهل حدیث از امیرالمؤمنین، برگرفته از المقاصد العلیة - علامه امینی

نگاشتن رسائل چهل حدیث یكى از سنت‏هاى عالمان و محدثان اسلامى بوده است

چرا كه از پیامبر اكرم علیه السلام روایتهاى متعدد است كه در باب حفظ چهل حدیث آمده است «من حفظ على أمتی أربعین حدیثاً...»، و علّامه مجلسى علیه الرحمة - كه هم خود و هم پدرش نیز چهل حدیثى نگاشته اند - باب جداگانه‏اى براى حفظ اربعین حدیث در بحار الأنوار ترتیب داده است و در آن روایات بسیارى را كه از كتب و مجموعه‏هاى حدیثى متعدد گردآورده است نگاشته، و در آخر فرموده كه این مضمون در بین خاصه و عامه مشهور و مستفیض است، بلكه متواتر است. از میراث كهن شیعى الأربعون حدیثاً من الأربعین عن الأربعین شیخ منتجب الدین رازى بسیار مورد عنایت بوده است و از قرون متأخر نیز اربعین شیخ بهائى.

نخبگان عظمت عزاداری‌های فاطمی را برای مردم تشریح کنند

حضرت آیت الله وحید خراسانی  در بیان عظمت برگزاری عزاداری فاطمی گفت: فاطمیه  یک بحث بهت انگیز است. هر مسلمانی وظیفه اش نسبت به فاطمیه و صدیقه کبری بسیار سنگین است . اگر وقت شد، یک روایت از منابع عامّه، یک روایت از مدارک خاصّه طرح می کنیم، تا هر مسلمانی به هر مذهبی، بفهمد نسبت به روز شهادت او چه وظیفه ای دارد.

علمای حدیث، رجال عامّه این روایت را نقل کردند: قال رسول الله: أولُ من یدخل الجنة فاطمة. این جمله دریایی است. فقه این حدیث عقل را از هر فقیهی و حکیمی مبهوت می کند. این روایت منقول از آن حضرت است از آن طرق .

أولُ من یدخل الجنة فاطمة . فهم این حدیث توقف دارد بر درک عمق سوره واقعه:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ، لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ، خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ، إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ، وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ،فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا