طبق تحقیقات مفصل و مفید با کمال جرات عرض میکنم موسیقی جز ضرر برای بشریت هیچ ارمغانی نداره.
بهتره به صحبتهای عوامانه مردم یا رسانه ها یا سایتهای اینترنتی و یا پزشکان قلابی که مدعی علم هستن موشکافانه توجه کنید تا اینکه به عنوان یه حرف زیبا.شاید خیلی ها زیبا صحبت کنن اما مشه گفت همه درست صحبت هم میکنن؟!
قطعا جواب میدین هرگز.
عده ای عوام مردم رو فریب میدن با اینکه موسیقی شیر گاو رو زیاد میکنه!
عده ای میگن آرامش بخشه!
عده ای میگن عروق رو  منبسط میکنه؟
عده ای میگن درو بازوی افرادی که موسیقی گوش میکنن بیشتره!
بخشید ها گاهی باید واقعا خندید به این حرفا وقتی به دیده کملا دقیق و علمی نگاه کنی.
خب من یه جواب نفی میدم ابتدا به شما.
خب اونی که ماری جوانا یا اکستازی مصرف میکنه میگه نمیدونی چه حالی میده!پرواز میکنی باهاش!آرامش میگیری مثلا با دود فلان ماده مخدر!خب آیا در حقیقت اینها ضرر هستن یا زیان صد در صد؟
آیا به راستی زیاد شدن شیر گاو مفید بشریت هست و حتی خود حیوان؟
اصلا اونایی که میگن شیرش زیاد میشه بعدش هم اومدن بگم چه مضرراتی هم ایجاد میکنه؟اومدن بگن بهتون که شیرش دارای سم میشه؟اومدن بگن در حققت شیر اون گاو بیچاره حتی یه قطره هم زیاد نشده بلکه اون گاو تمام شیرش رو داده،یعنی اینکه گاو مقداری از شیرش رو برای گوساله خود نگه میداره  و موسیقی در سیستم عصبی گاو اختلال ایجاد میکنه لذا تمام اون شیری که در شیردان داره رو پس میده و دارای سم هم میشه شیرش؟
آیا زیاد شدن فشار خون باری آدمی که فعالیت نداره سود هست یا ضرر؟
شما فرض کنی فردی ورزش میکنه خب به طبع بدن نیاز به اکسیژن بیشتری پیدا میکنه و لذا گردش خون سریع تر شده و تنفس هم تندتر اینجا اقتاضای حالت اون فرده که در حال فعالیت بدن به خون بیشتر نیاز داره،اما شما یه جا نشستی و بدون هیچ فعالیتی گردش خون زیاد بشه؟!اینجا چی میشه؟اینجا شما طپش قلب میگیری!در حقیقت داری خودت رو میکشی!بیماری فشار خون یکی از عوامل شایع مرگ و میر هست در بین بشر.ببین دید نسبت به قضایا چقدر مغرضانه هست؟
اونها که اسم خودشون رو دکتر گذاشتن و به مردم تجویز موسیقی میکنن در هر حالت بیان بگن آیا اکسید نیتریک که در بدن ترشح میشه چه اتفاق میوفته؟من بهتون میگم الان،اکسی نیتریک پایه اساسی داروهای جنسی هست! آقایون به اصطلاح دانشمند میگن وقتی موسیقی گوش میکنی این عنصر در بدن زیاد میشه!
شما خود ت بگو این یعنی چی؟یعنی اینکه شهوت زیاد میشه!
لذا در روایات داریم موسیقی انسان رو به زنا نزدیک میکنه!
نمیخوام اصلا روایی با شما آقای محترم صحبت کنم فقط یه گریز کویچک زدم.
در حقیقت موسیقی بر اعصاب سمپاتیک و پارا سمپاتیک تاثیر میذارن که یان هم واکنش متفاوت در بدن ایجاد میشه،انواع بیماری مختلف روحی و روانی از همین موسیقی مناش میگیره اما بشر امروز غرق در اون دنبال تعالی میگرده؟
اگر به واقع موسیقی غذای روح بشر هست چرا هر روز آمار خودکشی ها،قتل و غارت ها،تجاوز به نوامیس، بیماران روانی، ساخت تیمارستان به جای مراکز علمی مفید زیاد میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آهای مردم شما قضاوت منصفانه کنید؟؟؟؟؟؟!!!
آمار خودکشی در کنسرتهای دنیا رو یه سرچ بده ببین چه خبره!تو کنسرت پین فلوید چندین نفر اقدام به خودکشی میکنن!
اگر اشتباه نکنم تو کنسرتهای بیتلز در طول یه سال بیش از 34000 نفر فقط غش کردن!!

بهتره با واقعیت به زندگی نگاه کنیم،لذتی که انسان رو به سوی انحطاط و بیماری های مختلف روحی و روانی بکشونه نه تنها هیچ ارزشی نداره بلکه مایه بدبختی انسان هست.

صراط مستقیم / نقد عرفان و تصوف - بر گرفته از سخنرانی آیت الله حاج سید حسن فقیه امامی (ره) – قسمت اول

منصور حلاج قبله ی عارفان (که توقیع از جانب حضرت بقیة الله علیه السلام در مذمت و لعنش رسیده است) می گوید : اکنون که پنجاه ساله هستم، تابحال هیچ مذهب نگرفته ام. صریح می گوید: پنجاه سال دارم و هنوز هیچ مذهبی را انتخاب نکرده ام … خوب، تکلیف که نیست دین هم که هر چه دلت بخواهد، هر راهی که می خواهی بروی برو، و این را گفتند:«کثرت گرائی تصوف» و گفتند : «پلورالیسم» … 

بسم الله الرحمن الرحیم

خطرناکترین مبارزه هایی که با مذهب شده است و می شود، مبارزاتی است که با مذهب شده است به اسم مذهب. همان طوری که اسمش را خود آنها هم گذاشته اند مذهب علیه مذهب، یعنی اگر بخواهند با مذهب مبارزه کنند، چون مذهب در أعماق جان مردم ریشه دارد و در فطرت مردم است، مبارزه با فطرت موفقیّت در آن نیست، ولی اگر موقعی که می خواهند با مذهب مبارزه کنند، رنگ مذهبی به افکار و عقائدشان بدهند، زودتر موفق می شوند.

و گروهی که به جنگ مذهب آمده اند به اسم مذهب، در درجه ی اول صوفیه بودند و هستند، که این ها چهره هایشان چهره های مذهبی است، و با ذکر خدا و به اسم عرفان (که عرفان یعنی شناخت خدا) با ریشه و اساس مذاهب، مبارزه کردند.

صراط مستقیم / نقد عرفان و تصوف - بر گرفته از سخنرانی آیت الله حاج سید حسن فقیه امامی (ره) – قسمت اول

منصور حلاج قبله ی عارفان (که توقیع از جانب حضرت بقیة الله علیه السلام در مذمت و لعنش رسیده است) می گوید : اکنون که پنجاه ساله هستم، تابحال هیچ مذهب نگرفته ام. صریح می گوید: پنجاه سال دارم و هنوز هیچ مذهبی را انتخاب نکرده ام … خوب، تکلیف که نیست دین هم که هر چه دلت بخواهد، هر راهی که می خواهی بروی برو، و این را گفتند:«کثرت گرائی تصوف» و گفتند : «پلورالیسم» … 

بسم الله الرحمن الرحیم

خطرناکترین مبارزه هایی که با مذهب شده است و می شود، مبارزاتی است که با مذهب شده است به اسم مذهب. همان طوری که اسمش را خود آنها هم گذاشته اند مذهب علیه مذهب، یعنی اگر بخواهند با مذهب مبارزه کنند، چون مذهب در أعماق جان مردم ریشه دارد و در فطرت مردم است، مبارزه با فطرت موفقیّت در آن نیست، ولی اگر موقعی که می خواهند با مذهب مبارزه کنند، رنگ مذهبی به افکار و عقائدشان بدهند، زودتر موفق می شوند.

و گروهی که به جنگ مذهب آمده اند به اسم مذهب، در درجه ی اول صوفیه بودند و هستند، که این ها چهره هایشان چهره های مذهبی است، و با ذکر خدا و به اسم عرفان (که عرفان یعنی شناخت خدا) با ریشه و اساس مذاهب، مبارزه کردند.

اثبات صدور حدیث از طریق مضمون شناسى و متن - عبّاس ایزدپناه

مقدمه:

انگیزه هایى چون انتقامجویى از اسلام،منافع سیاسى و فرقه اى و قومى، بزرگداشت خود و رونق بخشیدن به آثار خویش از یک سو، و سعى در ترغیب مردم به دین و ارزشهاى الهى از سوى دیگر، موجب گردید که «جعل» و «دسّ»، به جوامع حدیثى مسلمانان راه یابد. حدیث مشهورى از پیامبر اکرم (علیهم السلام) نشان مى دهد که این پدیده، در زمان حیات آن حضرت نیز وجود داشته است: 
من کذب علیّ متعمداً فلیتبوّا مقعده من النّار.( 1) 
هرکه از روى عمد به من نسبت دروغ دهد، باید جایى در آتش براى خود مهیّا سازد. صبحى صالح مى نویسد: « زنادقه به تنهایى (چنانکه حمّاد بن زید گفته است) چهارده هزار حدیث جعل کردند. عبدالکریم بن ابى العوجاء (مانَوى) به تنهایى، طبق اعتراف خود، چهار هزار حیث جعل کرد. آنگاه که در عهد مهدى عباسى خواستند او را گردن بزنند، فریاد برآورد: من در دین شما، چهار هزار حدیث اختراع کرده ام که در آن حلال را حرام و حرام را حلال مى کند. (2)

سرور سامرا: ولایت امام حسن عسکری علیه السلام - حسین جعفری

دوران زندگی امام :
یازدهم پیشوای شیعه، امام حسن عسکری علیه السلام در روز جمعه، هشتم ربیع الثانی سال 232 ه.ق در مدینه پا به عرصه گیتی نهاد(1) و با ولادتش چشم امام هادی علیه السلام و شیعیان روشن شد. آن حضرت در چهار یا پنج سالگی در پی سفر اجباری امام هادی علیه السلام ، به سامرا، همراه پدرش بود و تا پایان عمر زیر نظر عباسیان در آن شهر زندگی کرد. آن امام آسمانی در 22 ساگی با شهادت امام هادی علیه السلام به ولایت و امامت رسید و در طول شش سال امامت(2) خود، بارها مورد حسادت و غضب عباسیان قرار گرفت و به زندان آنان گرفتار آمد. ایشان در 28 سالگی با دسیسه معتمد، خلیفه عباسی به شهادت رسید(3) و در کنار قبر پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد. مدت امامت آن حضرت از همه امامان معصوم کمتر بود.

جهاد علمی امام صادق علیه السلام و تبدیل شیعه به یک جامعه مستقل علمی - عبدالعلی مهدی

جهاد علمی امام صادق علیه السلام باعث شد که جامعه شیعه یک جامعه مستقل علمی شود به گونه ای که در این خصوص هیچ نیازی به خارج خود نداشته باشد

 زمانی که رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در غار حرا مبعوث شدند و از غار به سمت مکه حرکت کردند وزارت حضرت علی علیه السلام را اعلام نمودند. حضرت علی علیه السلام در این باره می‌فرماید: «وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیْطَانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ ص فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ فَقَالَ هَذَا الشَّیْطَانُ قَدْ أَیِسَ مِنْ عِبَادَتِهِ إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ وَ تَرَى مَا أَرَى إِلَّا أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیٍّ وَ لَکِنَّکَ لَوَزِیرٌ وَ إِنَّکَ لَعَلَى خَیْرٍ وَ......»؛ من صدای ناله شیطان را شنیدم در هنگامی که وحی نازل شد. به رسول خدا گفتم: ای رسول خدا این صدای ناله چیست؟ فرمود: این صدای شیطان است که از عبادتش مایوس شده است و به درستی‌که تو می‌شنوی آنچه من می‌شنوم و می‌بینی آنچه من می‌بینم الا اینکه تو نبی نیستی و تو بر خیر هستی (یعنی چون بعد از من نبوه نیست نه اینکه تو لیاقت پیامبری نداشته باشی)

تشیع همان اسلام است :

از همان ابتدای بعثت رسول اکرم وزارت امیر المومنین و وصایت ایشان را پیامبر مکرم اسلام بیان می‌دارد. و سپس در موارد بسیاری هم از خلافت حضرت علی علیه السلام سخن می‌گوید و نیز بسیاری از فضائل آن حضرت را

صلح امام حسن علیه السلام حکمتی بی پایان - محمدرضا شیری

سرآغاز :
 امام حسن ( علیه السلام ) پس از هفت ماه و بیست و چهار روزخلافت ظاهری، در پانزدهم جمادی الاولی سال چهل و یکم هجری قمری اقدام به صلح با معاویه نمودند و خلافت را واگذار نمودند .

این صلح حاصل درایت امام حسن علیه السلام در شرایط پیچیده آن زمان بود و هدف نهایی آن پایداری دین شریف اسلام و مکتب تشیع بود، همانگونه که جدّ مکرم امام حسن ( علیه السلام )، حضرت محمد 
صلی الله علیه و آله و سلم نیز در سال ششم هجری تاکتیک پذیرش صلح حدیبیه را در برابر مشرکان مکه پیگیری نمود و با این تدبیر شگرف از خون ریزی در آن شرایط جلوگیری نمود .
این عمل حکیمانه ی امام مجتبی ( علیه السلام ) در همیشه ی تاریخ ماندگار خواهد ماند و مورد ستایش هر عقل سلیم و دارای بصیرت قرار خواهد گرفت .

از امام حسن عسکرى (علیه السلام) روایت شده است که در زمانی که مأمون، علی بن موسی الرضا (علیه السلام) را به ولایت‌عهدی منصوب کرده بود، دربان ایشان بر حضرت وارد شده و گفت: "گروهی پشت در ایستاده و اجازه ورود خواسته و مى گویند: ما از شیعیان على (علیه السلام) هستیم." حضرت فرمود: "من مشغولم، آنها را بازگردان." و دربان ایشان را بازگرداند. آن گروه به مدت دو ماه به همین منوال می‌آمدند و سخن خویش را تکرار می‌کردند، ولی بازگردانده می‌شدند؛ تا جایی که دیگر از دیدار امام (علیه السلام) نا امید شده و به دربان گفتند: "به آقایمان بگو ما از شیعیان پدرت على (علیه السلام) هستیم! اینکه شما به ما اذن ورود نمی‌دهید، موجب شماتت و سرزنش ما توسط دشمنان شده است و ما این بار بازگشته و از خاری و خجالت نسبت به آنچه برایمان روی داده و ناتوانی از تحمل دردی که از ناحیه دشمنانمان بر ما خواهد رسید، از شهر خود خواهیم گریخت."