عایشه و شکار جوانان قریش!!+سند
 ابن ابی شیبه در کتاب خویش المصنف می گوید:

نیرنگ سیاسی شیخین+سند

  ابن قتیبة الدینوری (1)نیرنگ سیاسی ابوبکر و عمر و خنثی شدن آن به وسیله­ی رفتار حکیمانه­ی صدیقه­ی کبری (سلام الله علیها) را چنین شرح می­دهد:پس از چندی که گذشته بود، عمر به ابوبکر گفت: بیا با هم پیش فاطمه برویم، چرا که ما او را به غضب آوردیم. پس با هم به در خانه فاطمه (سلام الله علیها) رفته و از آن بزرگوار اجازه­ی ورود خواستند. فاطمه (سلام الله علیها) به آنها اجازه نداد.می­دانستند علی امیر مؤمنان (صلوات الله علیه) بزرگ مرد ارزش­های الهی و کانون جوانمردی است کسی به او متوسل شود، ناامید برنمی‌گردد.ناچار شدند از آن حضرت درخواست نمایند اجازه بگیرد. با وساطت آن حضرت بانوی عالمیان اجازه داد(2)؛ پس همین که آن دو نزد فاطمه (علیها السلام) نشستند؛ آن حضرت روی خود را به دیوار برگرداند. آن دو به فاطمه (سلام الله علیها) سلام کردند؛ جواب سلام شان را نداد. سپس ابوبکر گفت: «ای حبیبه­ی رسول خدا خویشاوندی رسول خدا را نسبت به خویشاوندی خود دوست­تر می‌دارم و تو را از دخترم عایشه دوست­تر می‌دارم و دوست داشتم به جای پدرت من بمیرم و بعد از او نمانم. آیا تصور می‌کنی در حالی که تو را می­شناسم و فضیلت و شرافت تو معرفت داشتم ترا از حق خودت و میراثت از رسول خدا منع کردم؟ اما من از پدرت رسول خدا صلی الله علیه (وآله) شنیدم که می‌گفت: «لانورّث ما ترکناه صدقة» (ما ارث نمی‌گذاریم، آنچه می‌ماند صدقه است).

جاهلیت عمر بعد از اسلام+سند

ابن سعد در بحث استخلاف عمر مي گويد:

قال: أخبرنا إسحاق بن يوسف الأزرق و محمد بن عبد الله الأنصاري و هوذة بن خليفة قالوا: أخبرنا ابن عون عن محمد بن سيرين قال: قال عمر بن الخطاب: ما بقي في شي‏ء من أمر الجاهلية إلا أني لست أبالي إلى أي الناس نكحت و أيهم أنكحت.(الكتاب: الطبقات الكبرى ج3 ص219/المؤلف: أبو عبد الله محمد بن سعد بن منيع الهاشمي بالولاء، البصري، البغدادي المعروف بابن سعد (المتوفى: 230هـ) /تحقيق: محمد عبد القادر عطا/الناشر: دار الكتب العلمية - بيروت/الطبعة: الأولى، 1410 هـ - 1990 م)

عمر مي گويد:

از امور جاهليت چيزي در من باقي نمانده الا اينکه هنوز براي من فرق نمي کند که کسي مرا بکند يا من کسي را بکنم.(با عرض پوزش از بینندگان شریف سایت جهت ترجمه صریح عبارت عربی)

 

همجنین در التنزيل و التحريف آمده :

شخصي بر امام صادق(علیه السلام) وارد شد و گفت: السلام علیک یا اميرالمومنين!

 امام صادق(علیه السلام) فرمودند: همانا اين لقب تنها خاص جدم اميرالمومنين علي(علیه السلام) است و هيچکس راضي نمي گردد او را به این لقب خطاب کنند مگر اينکه مابون(ابنه) باشد! و اگر نباشد به آن مبتلا مي شود. و اين قول خداوند است که ميفرمايد:در حالي که در بسياري از روايات آمده مردم ابوبکر ، عمر و عثمان را "اميرالمومنين" مي ناميدند. و ايشان نيز هيچگاه به اين مساله اعتراضی نداشتند بلکه راضي نيز بودند !!

مابونا, نکاح, همجنسبازی خلیفه, خلیفه همجنس باز, ابنه, لواط, مفعول, امیرالمومنین,

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»،  امام سجاد علیه‌السلام:
پروردگارا! بر محمد و آل محمد درود فرست و مصیبت ما را در این ماه جبران کن و روز فطر را بر ما عیدى مبارک و خجسته بگردان و آن را از بهترین روزهایى قرار ده که بر ما گذشته است که در این روز بیشتر ما را مورد عفو قرار دهى و گناهانمان را بشوئى و خداوندا بر ما ببخشایى آنچه در پنهان و آشکارا گناه گردانیم ...

خداوندا! در این روز عید فطرمان که براى مؤمنان روز عید و خوشحالى و براى مسلمانان روز اجتماع و گردهمائى قرار دادى از هر گناهى که مرتکب شده‏‌ایم و هر کار بدى که کرده‏‌ایم و هر نیت ناشایسته‏‌اى که در ضمیرمان نقش بسته است‏ به سوى تو باز مى‏‌گردیم و توبه مى‏‌کنیم.

توبه‏‌اى که در آن بازگشت‏ به گناه هرگز نباشد و بازگشتى که در آن هرگز روى آوردن به معصیت نباشد. بارالها! این عید را بر تمام مؤمنان مبارک گردان و در این روز، ما را توفیق بازگشت‏ به سویت و توبه از گناهان عطا فرما.

 متن حدیث:

اللهم صل على محمد و آله و اجبر مصیبتنا بشهرنا و بارک لنا فى یوم عیدنا و فطرنا و اجعله من خیر یوم مر علینا، اجلبه لعفو و امحاه لذنب و اغفرلنا ما خفى من ذنوبنا و ما علن ... اللهم انا نتوب الیک فى یوم فطرنا الذى جعلته للمؤمنین عیدا و سرورا و لاهل ملتک مجمعا و محتشدا، من کل ذنب اذنبناه او سوء اسلفناه او خاطر شرا اضمرناه توبة من لا ینطوى على رجوع الى... .

«صحیفه سجادیه»

منبع: مشرق

روابط متقابل و دوستانه عمر با مشرکان +سند

عمر و مشرکان در جنگ هاي مختلفي که بين مسلمانان و مشرکان به وقوع پيوست روابط دوستانه اي داشتند. در تاريخ مشاهده مي کنيم که مشرکان در صحنه دو جنگ احد و خندق با اينکه مي توانستند او را بکشند از کشتن وي خودداري کردند:

در جنگ احد خالد بن وليد همراه با سوارانش امکان آن را يافت که عمر را از دم تيغ بگذراند اما چنين نکرد. (1)

همچنين در جنگ احد ضرار مي توانست عمر را بکشد اما چنين نکرد. (2)

در جنگ خندق نيز ضرار بن خطاب فهري مي توانست عمر را بکشد اما او را نکشت. (3)

علت امتناع از کشتن عمر در اين جنگها توسط مشرکين آگاهي آنها به حقيقت حال او بود. مشرکان عمر را مي شناختند و از نفاق و عدم دين داري وي آگاه بودند. و اگر علت عدم کشتن عمر غير از چيزي بود که بيان کرديم پس چرا مشرکان نسبت به ياران واقعي پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله همچون مولا علي عليه السلام و حمزه و... ترحم نشان نمي دادند ؟

اين مساله مستلزم آنست که متقابلا عمر نيز دست به قتل رجال قريش نگشايد و در عمل نيز چنين شد و عمر در تمام جنگهاي رسول الله صلي الله عليه و اله با کفار و يهود، از صحنه گريخت. (4)

عمر شمشيرش را در کشتن هيچ کافر يا يهودي به کار نبرد. چنانچه از فرزندش عبدالله به عمر نقل شده است:

شمشير عمر چهارصد درهم نقره داشت و معاويه شمشير عمر را به دست آورده بود اما او هم آن را به کار نبرد. (5)

شجاعت های عمر بن خطاب+سند